Myko-rekultywacja pestycydów chlorowanych: wgląd w układ metaboliczny grzybów

Syntetyczne chemikalia, w tym pestycydy chloroorganiczne, stanowią zagrożenie dla środowiska i zdrowia ze względu na właściwości trwałe i bioakumulacyjne. Większość z nich jest uznawana za substancje zaburzające gospodarkę hormonalną. Grzyby są wszechobecne w przyrodzie i wykorzystują wydajną maszynerię enzymatyczną do biotransformacji i degradacji toksycznych, opornych zanieczyszczeń. W niniejszym przeglądzie krytycznie omówiono proces biotransformacji chloroorganicznej za pośrednictwem grzybów i podkreślono rolę układu enzymatycznego odpowiedzialnego za biotransformację, a zwłaszcza dystrybucję homologów dehalogenaz wśród klas grzybów.

Bada również potencjalne zastosowanie biomateriału pochodzącego z grzybów, głównie chitozanu jako biomateriału adsorpcyjnego do usuwania pestycydów i metali ciężkich. Ponadto omówiono perspektywy wykorzystania grzybów do przezwyciężenia istniejących ograniczeń bioremediacji. W pracy podkreślono potencjalny zakres wykorzystania grzybów do wstępnej biotransformacji, poprzedzającej ostateczną biodegradację przez gatunki bakterii w warunkach środowiskowych.

Zanieczyszczenie środowiska spowodowane ciągłym niekontrolowanym zrzutem toksycznych barwników do zbiorników wodnych zapewnia wgląd w potrzebę wyeliminowania zanieczyszczeń przed ich zrzutem.

• Ostatnio dużą uwagę przyciągnęła kombinacja konwencjonalnych środków chemioterapeutycznych i nanocząstek. W tym przypadku nanocząstki magnetyczne (Fe ₃ O ₄ -NP) zostały zsyntetyzowane przy użyciu metabolitów  Aspergillus niger .
• Ponadto, powierzchnie Fe ₃ O ₄ -NPs funkcjonalizowano przy użyciu kwasu 3-merkaptoproionowego, co potwierdzono analizami XRD, TEM i SEM. Oczyszczoną  lakkazę P. expansum  unieruchomiono na Fe ₃ O ₄ /3-MPA-SH, a następnie nałożono rozwiniętą unieruchomioną lakkazę (Fe ₃ O ₄ /3-MPA-SS-lakkaza) w celu uzyskania degradacji za pośrednictwem redoks różnych barwników . Fe ₃ O ₄ /3-MPA-SS-lakkaza wykazywała znacznie lepszą stabilność względem pH, temperatury, rozpuszczalników organicznych i okresów przechowywania. Fe ₃ O ₄/3-MPA-SS-lakkaza wykazywała odpowiednią stabilność działania, zachowując 84,34% swojej początkowej aktywności po 10 cyklach. Powinowactwo katalityczne ( _Kcat /Km ₎ immobilizowanego biokatalizatora wzrosło ponad 10-krotnie.
• Dane eksperymentalne wykazały znaczną poprawę w odbarwieniu barwników przy użyciu immobilizowanego biokatalizatora w obecności mediatora redoks w siedmiu kolejnych cyklach. Tak więc przygotowaną nową nanokompozytową lakkazę można zastosować jako alternatywną obiecującą strategię bioremediacji ścieków włókienniczych. Poziom cytotoksyczny karboplatyny i Fe ₃ O ₄ -NP pojedynczo lub w połączeniu na różnych liniach komórkowych był zależny od stężenia
• Ze względu na redukcję morfologiczną i brak amplifikowanych genów plastydów identyfikacja fotosyntetycznych krewnych roślin heterotroficznych jest problematyczna. Chociaż sekwencje genów jądrowych i mitochondrialnych mogą stanowić pożądane alternatywne źródło markerów filogenetycznych, obecność heterogeniczności tempa w tych genach może wprowadzić błąd systematyczny/systematyczny w analizach filogenetycznych.
• Badamy pozycję filogenetyczną Thismiaceae w oparciu o dane z sekwencji jądrowego 18S rDNA i mitochondrialnego DNA atpA, a także stosując metody parsimony, wiarygodności i wnioskowania bayesowskiego. Znaczące różnice w szybkości ewolucji tych genów między blisko spokrewnionymi taksonami prowadzą do sprzecznych wyników: podczas gdy analizy oszczędnościowe 18S rDNA i połączone dane silnie wspierają monofilię Thismiaceae, wnioskowanie bayesowskie, z i bez rozluźnionego zegara molekularnego, jak również Swofford- Test Olsena-Waddella-Hillisa (SOWH) pewnie odrzuca tę hipotezę.
• Pokazujemy, że niejednorodność wskaźników w naszych danych prowadzi do artefaktów przyciągania długich gałęzi w analizie oszczędności. Jednak przy użyciu metod wnioskowania opartego na modelach pytanie, czy Thismiaceae są monofiletyczne, pozostaje nieuchwytne. Z jednej strony testy nieparametrycznego ładowania początkowego i hipotez parametrycznych o maksymalnym prawdopodobieństwie nie wspierają parafiletycznych Thismiaceae, z drugiej strony metody wnioskowania bayesowskiego (zarówno bez, jak i ze zrelaksowanym zegarem) znacząco odrzucają monofiletyczne Thismiaceae.
• Wyniki te pokazują, że odpowiednie pobieranie próbek, wykorzystanie jednorodnych danych dotyczących szybkości oraz zastosowanie różnych metod wnioskowania są ważnymi czynnikami przy opracowywaniu hipotez filogenetycznych roślin mykoheterotroficznych

Obecne badania opisują wyizolowanie Colletotrichum plurivorum, endofitycznego grzyba z rośliny pseudolimon Citrus i jego wykorzystanie w zielonej syntezie nanokuboidów tlenku srebra (Ag ₂ O NC) w temperaturze pokojowej.

Zsyntetyzowane nanokryształy zostały dokładnie scharakteryzowane za pomocą spektroskopii UV-Vis, FTIR, polowego mikroskopu skaningowego (FESEM), transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM), dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Obrazy z mikroskopu elektronowego potwierdziły powstawanie cząstek o kształcie prostopadłościanu o wymiarach 200-250 nm długości i 80-150 nm szerokości, podczas gdy XRD i obraz dyfrakcji elektronów w wybranym obszarze (SAED) potwierdzają powstawanie sześciennych nanokryształów _Ag2O . Wtedy te Ag ₂O NCs są stosowane w działaniu przeciwbakteryjnym przeciwko chorobotwórczym bakteriom Gram-ujemnym Escherichia coli i bakteriom Gram-dodatnim Bacillus subtilis i wykazują bardzo dobre działanie przeciwko nim. Obecnie tego typu nanokuboidy wzbudzają duże zainteresowanie w dziedzinie katalizy, fotokatalizy do zastosowań biomedycznych.

Pozapłucne zakażenia prątkowe charakteryzują się paucibacillary charakter i próbki pozapłucne składają się z różnych matryc; przetwarzanie tych próbek wymaga wysokiego poziomu umiejętności manualnych i niestandardowych procedur. Celem pracy było porównanie wydajności MYCO-TB z MycoPrep na próbkach pozapłucnych pod kątem wykrywania prątków, zanieczyszczenia hodowli i przydatności do testu molekularnego.

To prospektywne badanie przeprowadzono na 201 próbkach pozapłucnych pobranych od podejrzanych przypadków zakażenia prątkami. Próbki podzielono na dwie równe porcje; jeden został odkażony za pomocą MYCO-TB, drugi za pomocą MycoPrep. Stopień kontaminacji kultur płynnych był istotnie różny: 2,5% (5/201) dla MYCO-TB i 7,5% (15/201) dla MycoPrep (p = 0,036). Co najmniej 1 dodatnią hodowlę Mycobacterium tuberculosis complex (MTBc) wykryto w 6 próbkach poddanych działaniu MYCO-TB i 8 MycoPrep, bez znaczących różnic w czasie do dodatniego wyniku (TTP) w hodowli płynnej.

Nie uzyskano nieważnych wyników Xpert MTB/RIF Ultra z próbkami odkażonymi MYCO-TB. Zestaw MYCO-TB miał większą aktywność niż MycoPrep w trawieniu i odkażaniu próbek pozapłucnych w celu wykrycia prątków, co przemawia za zastosowaniem MYCO-TB w tego typu próbkach. Gotowe do użycia odczynniki, szybki protokół i formuła pojedynczej próbki MYCO-TB obniżyły poziom wymaganych umiejętności manualnych, a także ryzyko zanieczyszczenia próbki.