Rekombinowany ludzki hormon stymulujący tarczycę zwiększa wartości procentowe

Zapalenie odgrywa główną rolę w rozwoju uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjnego mięśnia sercowego (IR). Rekombinowany ludzki peptyd natriuretyczny mózgu (rhBNP), sztuczna wersja peptydu, który jest podwyższony w niewydolności serca, wykazuje działanie przeciwzapalne w różnych tkankach.

Jednak jego rola w uszkodzeniu mięśnia sercowego IR pozostaje niejasna. W tym badaniu wykazaliśmy, że leczenie rhBNP zapewniało ochronę myszy przed uszkodzeniem mięśnia sercowego IR, co objawia się zmniejszonym rozmiarem zawału i dobrze zachowanym mięśniem sercowym, osłabionym naciekiem zapalnym i  funkcją proliferacji limfocytów T CD4 ⁺ oraz zahamowaniem ekspresji genów związanych z prozapalnością. Ponadto badania mechanistyczne wykazały, że rhBNP hamuje proliferację Jurkat T poprzez promowanie fosforylacji PI3K/AKT/mTOR. Podsumowując, nasze dane sugerują, że podawanie rhBNP podczas urazu IR może poszerzyć naszą wiedzę na temat kardioprotekcyjnych skutków rhBNP.

Ludzkie adenowirusy (AdV) są jedną z najczęstszych przyczyn ostrych wirusowych infekcji dróg oddechowych na całym świecie.

• W populacji ludzkiej krąży wiele serotypów AdV o niskiej reaktywności krzyżowej, co sprawia, że ​​opracowanie skutecznej szczepionki jest bardzo trudne. W obecnym badaniu zaprojektowaliśmy krzyżowo reagującą szczepionkę AdV opartą na epitopach komórek T zachowanych wśród różnych serotypów AdV, które zostały wstawione do genomu licencjonowanej, przystosowanej do zimnej, żywej atenuowanej szczepionki przeciw grypie (LAIV).
• Uratowaliśmy dwie rekombinowane szczepionki LAIV-AdV przez wstawienie wybranych epitopów komórek T AdV do otwartej ramki odczytu NA o pełnej długości i skrócenie białek NS1 wirusa LAIV H7N9. Następnie przetestowaliśmy szczepionki biwalentne pod kątem ich skuteczności przeciwko grypie i ludzkim AdV5 na modelu mysim. Wirusy szczepionkowe były atenuowane u myszy C57BL/6J i indukowały silne przeciwciało swoiste dla grypy i odporność komórkową, w pełni chroniąc myszy przed zjadliwym zakażeniem wirusem grypy.
• Odpowiedzi komórek T CD8 indukowane przez obu kandydatów LAIV-AdV były funkcjonalne i skutecznie zabijały komórki docelowe obciążone  peptydami NP ₃₆₆ wirusa grypy  lub AdV DBP _{418 .} Ponadto u immunizowanych myszy po prowokacji AdV5 wykryto wysoki poziom limfocytów T pamięci przypominania ukierunkowanych na immunodominujący ^epitop limfocytów T CD8 z restrykcją H2b, a wielkość tych odpowiedzi korelowała z poziomem ochrony przed patologią płuc przez infekcję AdV5. Nasze odkrycia sugerują, że opracowane szczepionki rekombinowane mogą być stosowane do połączonej ochrony przed grypą i ludzkimi adenowirusami i uzasadniają dalszą ocenę na humanizowanych modelach zwierzęcych i późniejszych badaniach na ludziach.
• Chociaż tradycyjne inaktywowane szczepionki przeciw grypie na bazie jaj mogą chronić przed infekcją, podjęto znaczne wysiłki w celu opracowania ulepszonych formatów, aby przezwyciężyć wady tej platformy.
• W tym miejscu oceniliśmy odpowiedzi ludzkich komórek T CD4 na tradycyjną szczepionkę przeciw grypie opartą na jajach z ostatnio dostępnymi szczepionkami pochodzącymi z komórek i rekombinowanymi szczepionkami pochodzącymi z bakulowirusa. Osobom dorosłym podawano albo Flucelvax pochodzący z komórek jajowych pochodzących od ssaków Fluzone lub rekombinowany HA (Flublok). Odpowiedzi limfocytów T CD4 na każde białko HA oceniano za pomocą testów cytokin EliSpot i barwienia wewnątrzkomórkowego. Swoistość i wielkość odpowiedzi przeciwciał określono ilościowo za pomocą testów ELISA i HAI.
• Według wszystkich kryteriów, szczepionka Flublok wykazywała doskonałą skuteczność w wywoływaniu zarówno odpowiedzi limfocytów T CD4, jak i odpowiedzi przeciwciał swoistych dla HA, mierzoną średnią wielkością odpowiedzi lub odsetkiem odpowiedzi. Chociaż mechanizm(y) leżący u podstaw tej przewagi nie jest jeszcze jasny, prawdopodobne jest, że zarówno jakościowe, jak i ilościowe cechy szczepionek wpływają na odpowiedź.

Liczne komponenty komórkowe i humoralne układu odpornościowego odgrywają istotną rolę w fizjologii i patofizjologii różnych narządów, w tym tarczycy.

Z drugiej strony wykazano, że zarówno hormony tarczycy, jak i hormon stymulujący tarczycę (TSH) wywierają działanie immunoregulacyjne, które trudno jest niezależnie ocenić  in vivo . W naszym badaniu wykorzystaliśmy unikalny model kliniczny do oceny funkcji biologicznej TSH u ludzi. Badano strukturę populacji komórek jednojądrzastych krwi obwodowej za pomocą cytometrii przepływowej,u pacjentów z tarczycą (n = 109) po leczeniu z powodu zróżnicowanego raka tarczycy (DTC) w dwóch punktach czasowych: bezpośrednio przed i pięć dni po podaniu rekombinowanego ludzkiego TSH (rhTSH). Analiza wykazała istotny wzrost odsetka limfocytów T i limfocytów B NK we krwi obwodowej pacjentów leczonych rhTSH, natomiast nie zaobserwowano wpływu na badane subpopulacje komórek dendrytycznych i monocytów, limfocytów T i limfocytów NK. Wyniki badania wskazują na immunoregulacyjną rolę TSH, skierowaną konkretnie na wybrane podtypy komórek.

Afryka jest największym znanym obszarem endemicznym HTLV-1, charakteryzującym się dużą różnorodnością genotypów molekularnych. Wcześniej wykazaliśmy, że niektóre szczepy HTLV-1 z Afryki Północnej (klad a-NA) są wynikiem zdarzenia rekombinacyjnego między szczepami senegalskimi i zachodnioafrykańskimi. Aby lepiej scharakteryzować te rekombinanty i ich dystrybucję, zsekwencjonowaliśmy region LTR i/lub   fragment genu env serii 52 szczepów HTLV-1 z 13 różnych krajów w Afryce Północnej i Zachodniej.

Dodano również cztery próbki pochodzące od potomków niewolników afrykańskich i pochodzących z Gujany Francuskiej. Ponadto scharakteryzowaliśmy pełną sekwencję dla 7 szczepów wirusowych z różnych genotypów. Do tej pory nie była dostępna żadna pełna sekwencja dla kladu a-NA. Analiza filogenetyczna wykazała, że ​​większość nowych szczepów afrykańskich należy do a-genotypu Cosmopolitan. Dziesięć nowych szczepów z rekombinowanego północnoafrykańskiego kladu (a-NA) można znaleźć w Maroku, Saharze Zachodniej, Mali, Gwinei, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Ghanie.

Zidentyfikowaliśmy również nowy klad (o nazwie aG-Rec) obejmujący 4 szczepy z Gwinei i Ghany, które powstały w wyniku odrębnej rekombinacji między szczepami z Senegalu i Afryki Zachodniej. Analizy kompletnych sekwencji sugerują, że rekombinacja zachodzi nie tylko w LTR, ale także w innych regionach ( env / pol ) genomu. Nasze dane silnie sugerują, że szczepy a-NA i aG-Rec mają profil mozaikowy z segmentami genetycznymi pochodzącymi ze szczepów a-WA lub a-Sen. Podsumowując, nasza praca pokazuje, że rekombinacja w HTLV-1 może nie być tak rzadkim zdarzeniem, jak wcześniej proponowano.