Funkcja i regulacja produkcji czynnika wzrostu hepatocytów (HGF)

Badania nad inwazją nowotworu i przerzutami koncentrowały się na degradacji błony podstawnej, która składa się głównie z kolagenu typu IV, lamininy i proteoglikanów siarczanu heparanu. Metaloproteinaza macierzy 2 (MMP-2) i MMP-9, które mogą degradować kolagen typu IV, są zaangażowane w inwazję raka i przerzuty. Uwolnione i aktywowane MMP są kontrolowane przez specyficzne tkankowe inhibitory metaloproteinazy (TIMP). W niniejszym badaniu zbadaliśmy aktywność żelatynolityczną i TIMP w kondycjonowanej pożywce  ludzkich  tkanek normalnych i nowotworowych za pomocą zymografii i odwróconej zymografii.

1. 1) Tkanki. Tkanki pobrano podczas operacji po uzyskaniu świadomej zgody od każdego pacjenta. Pocięte tkanki inkubowano w pożywce bez surowicy przez 4 lub 24 godziny w temperaturze 37 stopni C. Ludzkie komórki raka jajnika (SAOV) hodowano przez 24 godziny w pożywce bez surowicy zawierającej kondycjonowaną pożywkę z tkanek zrębu. Po trzykrotnym przemyciu PBS komórki SAOV hodowano przez kolejne 24 godziny. 2) Zymografia.Kondycjonowaną pożywkę poddano zymografii w żelu poliakrylamidowym SDS zawierającym 0,3 mg/ml żelatyny, a oczyszczone MMP dodano dalej w odwrotnej zymografii. Po elektroforezie żel przemyto Triton X-100 i inkubowano przez 20 hw 37 stopniach C w buforze reakcyjnym. Żel wybarwiono następnie brylantowym błękitem Coomassie. Aktywność żelatynazy i TIMP wykryto odpowiednio jako prążki niewybarwione i wybarwione. Fotografie żeli zostały zeskanowane densytometrem. 3) Inna metoda. Poziomy TIMP-1 kondycjonowanej pożywki oznaczono zestawem ELISA. 4) Statystyka. Porównania statystyczne dokonano za pomocą testu U Manna-Whiteny’ego.

WNIOSKI

1. Zbadaliśmy aktywność żelatynolityczną w tkankach ginekologicznych normalnych i nowotworowych za pomocą zymografii i zymografii odwrotnej. Tkanki raka jajnika, szyjki macicy i endometrium wykazywały wyższą aktywność żelatynolityczną niż tkanki prawidłowe. Głównymi żelatynazami były te o masie cząsteczkowej 92 i 72 kD, co odpowiadało odpowiednio MMP-9 i MMP-2.
2. Stosunek MMP 9 do MMP-2 był znacząco wyższy w 3 typach tkanek nowotworowych niż w normalnych tkankach. Odwrócona zymografia wykazała, że ​​TIMP-1 i TIMP-2 były obecne we wszystkich tkankach, a stosunek TIMP-1 do TIMP-2 był znacząco wyższy w 3 typach tkanek nowotworowych niż w normalnych tkankach . Odkrycia te sugerują, że MMP-9 i TIMP-1 były bardziej związane z fenotypem raka niż inne typy MMP i TIMP.
3. Wpływ  ludzkich  tkanek zrębu (otrzewna, myometrium, jajnik) na wydzielanie MMP i TIMP zbadano przez dodanie tych pożywek do hodowli tkanek zrębu do  ludzkich komórek raka jajnika (SAOV). Wszystkie kondycjonowane pożywki tkanek zrębu mogą zwiększać aktywność zarówno MMP-2, MMP-9, TIMP-1, jak i TIMP-2 w komórkach SAOV. Frakcja >> 100 kD) kondycjonowanej pożywki otrzewnej może znacząco wzrosnąć w MMP-9, a wzrost ten może być hamowany przez przeciwciało anty alfa 5, które jest najpopularniejszym receptorem fibronektyny.
4. Ponadto dodanie fibronektyny do komórek SAOV indukowało wzrost wydzielania MMP-9. Wyniki te wykazały, że jednym z czynników zawartych w kondycjonowanej pożywce otrzewnej była fibronektyna. Odkryliśmy, że interferon beta może hamować wydzielanie MMP-2 i inwazję w komórkach raka kosmówki. Jednak nie zaobserwowano żadnego wpływu interferonu beta w komórkach SAOV. Przebadano kilka flawonoidów pod kątem zdolności do hamowania wydzielania MMP.